Zen tekening van een engel

Soms spreekt een object je aan op een manier die je niet kunt negeren. Tijdens een rustig moment in de tuin van mijn Airbnb, omringd door bomen en vogels, bleef mijn blik telkens teruggaan naar een kleine engelen-waxinehouder op de tafel. Ik was eigenlijk van plan om bloemen te tekenen, maar dit schattige engeltje wilde eerst getekend worden.

Zen tekenen als basis

Zoals ik vaak doe bij Zen tekenen, begon ik met een 'blind' getekende contourlijn: ik volgde de omtrek langzaam en zorgvuldig, zonder op het papier te kijken. Wat ontstond was een fragiele, kinderlijke figuur – niet zozeer een jongen of meisje. Vanuit het ene perspectief leek het gezicht jong, vanuit een ander oogpunt juist wat ouder. De vleugels en de kaarshouder vroegen om aanpassing, maar de essentie klopte. Ik wilde vervolgens iets van de kwetsbaarheid en zachtheid van een engel vangen.

Tekenen wat je ziet

Het licht speelde door de bomen en de wind waaide een beetje. Hierdoor veranderde het lichtspel op mijn papier en het engeltje voortdurend. Het ene moment stond het in het licht, dan weer in de schaduw. Het dwong mij om los te laten hoe de tekening zou uitpakken en alleen tekenen wat ik op dat moment waarnam. Dat is precies waar Zen tekenen over gaat: tekenen met aandacht zonder dat de drang naar perfectie de overhand krijgt.

Tijdens het tekenen werd ik steeds afgeleid door een grappige eekhoorn die af en aan in het vogelhuisje klom, waar hij vogelvoer kwam weghalen. Door dit soort ontmoetingen met wilde dieren laat ik mij graag afleiden, maar ik moest dan wel mijn potlood even neerleggen zodat het mijn tekening niet zou verstoren.

Hoewel het engeltje van klei was, wilde ik het niet als levenloos object tekenen. Ik wilde het tekenen alsof het echt leefde. Alsof het elk moment van het papier kon lopen en wegvliegen. Dat was het gevoel dat ik had tijdens het schetsen.

Van schets naar boekillustratie

Later dat jaar gebruikte ik een van de foto's die ik die middag van de eekhoorn maakte als basis voor een aquarel. Deze illustratie werd als een van de 25 oefeningen opgenomen in mijn boek 'Watercolor in Simpele Stappen'. Zo werd die speelse onderbreking tijdens het tekenen van de engel uiteindelijk een inspiratiebron voor een van mijn meest geliefde voorbeelden uit het boek.